آکنه یک بیماری پوستی شایع است که می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان جوان دیده می‌شود. این بیماری باعث ایجاد جوش، کومدون و سایر ضایعات پوستی می‌شود.
تعریف آکنه
آکنه یک بیماری التهابی پوست است که فولیکول‌های مو و غدد چربی را درگیر می‌کند. فولیکول‌های مو ساختارهای کوچکی هستند که موها از آنها رشد می‌کنند. غدد چربی غدد کوچکی هستند که چربی (سبوم) تولید می‌کنند.
علت آکنه
علت دقیق آکنه هنوز کاملاً مشخص نیست، اما عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند، از جمله:
- هورمون‌ها: هورمون‌های آندروژن، به ویژه تستوسترون، نقش مهمی در ایجاد آکنه دارند. این هورمون‌ها تولید سبوم را افزایش می‌دهند.
- ژنتیک: عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد آکنه نقش دارند. اگر والدین یا خواهر و برادر شما آکنه داشته باشند، احتمال ابتلای شما به این بیماری نیز بیشتر است.
- استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش تولید سبوم شود.
- رژیم غذایی: برخی از غذاها و نوشیدنی‌ها، مانند غذاهای چرب و شیرین، می‌توانند باعث تشدید آکنه شوند.
- استفاده از محصولات مراقبت از پوست نامناسب: استفاده از محصولات مراقبت از پوست که حاوی روغن، پارابن یا سایر مواد تحریک‌کننده هستند می‌توانند باعث تشدید آکنه شوند.
علائم آکنه
علائم آکنه ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. شایع ترین علائم عبارتند از:
- جوش های سرسیاه: جوش های سرسیاه نوعی جوش هستند که در اثر مسدود شدن منافذ پوست با سبوم و سلول های مرده پوست ایجاد می‌شوند.
- جوش های سرسفید: جوش های سرسفید نیز نوعی جوش هستند که در اثر مسدود شدن منافذ پوست با سبوم و سلول های مرده پوست ایجاد می‌شوند. با این حال، در جوش های سرسفید، سبوم در سطح پوست باقی می‌ماند و به رنگ سفید دیده می‌شود.
- پاپول ها: پاپول ها برآمدگی های کوچک و قرمزی هستند که در اثر التهاب منافذ پوست ایجاد می‌شوند.
- جوش های التهابی: جوش های التهابی نوعی جوش هستند که در اثر التهاب شدید منافذ پوست ایجاد می‌شوند. این جوش‌ها می‌توانند دردناک، قرمز و متورم باشند.
- ندول ها: ندول ها برآمدگی های بزرگ و دردناک هستند که در لایه عمیق‌تر پوست ایجاد می‌شوند.
- کیست ها: کیست ها برآمدگی های بزرگ و پر از چرک هستند که در لایه عمیق‌تر پوست ایجاد می‌شوند.
تفاوت آکنه و جوش
آکنه و جوش دو اصطلاحی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما تفاوت های ظریفی بین آنها وجود دارد. آکنه یک بیماری پوستی است که می‌تواند باعث ایجاد انواع مختلفی از ضایعات پوستی شود، از جمله جوش های سرسیاه، جوش های سرسفید، پاپول ها، جوش های التهابی، ندول ها و کیست ها. جوش، به طور خاص، نوعی ضایعه پوستی است که ناشی از مسدود شدن منافذ پوست است.
درمان آکنه
درمان آکنه به شدت آن بستگی دارد. آکنه خفیف معمولاً با محصولات مراقبت از پوست موضعی قابل درمان است. آکنه متوسط و شدید ممکن است به درمان با داروهای خوراکی یا سایر روش های درمانی نیاز داشته باشد.
محصولات مراقبت از پوست موضعی
داروهای موضعی زیر می‌توانند برای درمان آکنه خفیف تا متوسط استفاده شوند:
- بنزوئیل پراکسید
- رتینوئیدها
داروهای خوراکی
داروهای خوراکی زیر می‌توانند برای درمان آکنه متوسط تا شدید استفاده شوند:
- آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها می‌توانند به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده آکنه کمک کنند. آنتی بیوتیک ها معمولاً به صورت قرص یا کپسول مصرف می‌شوند.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAIDs می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند. NSAIDs معمولاً به صورت قرص یا کپسول مصرف می‌شوند.
- داروهای هورمونی: داروهای هورمونی می‌توانند به کاهش تولید سبوم کمک کنند. داروهای هورمونی معمولاً به صورت قرص یا کپسول مصرف می‌شوند.
سایر روش های درمانی
سایر روش های درمانی آکنه عبارتند از:
- نور درمانی: نور درمانی می‌تواند به از بین بردن باکتری های ایجاد کننده آکنه و کاهش التهاب کمک کند. نور درمانی معمولاً به صورت جلسات هفتگی در یک کلینیک یا مطب پزشکی انجام می‌شود.
- لایه برداری شیمیایی: لایه برداری شیمیایی می‌تواند به از بین بردن سلول های مرده پوست که منافذ را مسدود می‌کنند کمک کند. لایه برداری شیمیایی معمولاً توسط یک متخصص پوست در مطب پزشکی انجام می‌شود.
- درمان با لیزر: درمان با لیزر می‌تواند به از بین بردن جوش ها و جای جوش کمک کند. درمان با لیزر معمولاً توسط یک متخصص پوست در مطب پزشکی انجام می‌شود.
انتخاب درمان مناسب
انتخاب درمان مناسب برای آکنه به شدت آن بستگی دارد. همچنین، عوامل دیگری مانند سن، سابقه پزشکی و ترجیحات شخصی نیز باید در نظر گرفته شوند.
پزشک یا متخصص پوست می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین درمان را برای آکنه خود انتخاب کنید.
نکاتی برای مراقبت از پوست مبتلا به آکنه
در اینجا چند نکته برای مراقبت از پوست مبتلا به آکنه آورده شده است:
- صورت خود را دو بار در روز با یک شوینده ملایم بشویید.
- از محصولات مراقبت از پوست که حاوی روغن، پارابن یا سایر مواد تحریک کننده هستند اجتناب کنید.
- از محصولات مراقبت از پوست که حاوی بنزوئیل پراکسید، رتینوئیدها یا اسید سالیسیلیک هستند استفاده کنید.
- از محصولات مراقبت از پوست ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید.
- از دستکاری کردن جوش ها خودداری کنید.
با پیروی از این نکات، می‌توانید به بهبود ظاهر پوست مبتلا به آکنه خود کمک کنید.
نتیجه‌گیری
آکنه یک بیماری پوستی شایع است که می‌تواند در هر سنی رخ دهد. این بیماری می‌تواند باعث ایجاد انواع مختلفی از ضایعات پوستی شود، از جمله جوش های سرسیاه، جوش های سرسفید، پاپول ها، جوش های التهابی، ندول ها و کیست ها.
درمان آکنه به شدت آن بستگی دارد. آکنه خفیف معمولاً با محصولات مراقبت از پوست موضعی قابل درمان است. آکنه متوسط و شدید ممکن است به درمان با داروهای خوراکی یا سایر روش های درمانی نیاز داشته باشد.
با پیروی از نکات مراقبت از پوست، می‌توان به بهبود ظاهر پوست مبتلا به آکنه کمک کرد.
چند نکته اضافی
- آکنه می‌تواند باعث ایجاد مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی و اضطراب شود. اگر آکنه شما باعث ایجاد مشکلات روحی و روانی برای شما شده است، با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
- آکنه می‌تواند باعث ایجاد جای جوش شود. برای جلوگیری از ایجاد جای جوش، از دستکاری کردن جوش ها خودداری کنید.
- اگر آکنه شما شدید است یا به درمان پاسخ نمی‌دهد، با یک متخصص پوست مشورت کنید.